یادداشت : سریال اتاق خبر

آیا خبرنگاری یک وظیفه است یا یک رسالتی دارد ؟ این سوالی است که بعد از پایان این سریال جوابش را خواهید فهمید . سریال اتاق خبر شاهکاری از آرون سورکین معروف با اون سبک نویسندگی اش که آنقدر دیالوگ دارد و آنقدر گفتگو میبینیم که اصلا زمان را فراموش میکنیم و غرق در دنیای آرون سورکین میشویم . سریال اتاق خبر داستان پشت صحنه یک شبکه کابلی است که هر شب یک برنامه خبری را با اجرای ویل مک‌اووی (با بازیِ جف دانیلز) و تهیه‌کننده  اجراییِ او، مکنزی مک‌هیل (با بازیِ امیلی مورتیمر)   به روی آنتن میبرد . این گروه خبری تصمیم میگیرند که خبرنگاری را با رسالتی که بر دوش دارند و مردم از آنها توقع دارند ادامه دهند . یعنی صادقانه و به دور از فضای سیاسی کشورشان و بدون اینکه ربات هایی شوند در خدمت حزب سیاسی  و ادم های اهل سیاست . بدون هیچ نگاهی و بدون هیچ جانبداری خبر را صادقانه پخش کنند . اوج این اتفاقات زمانی است که ویل حاضر میشود که هفته ها در زندان انفرادی بگذرانند تا اینکه زیر بار سیاست مداران برود . داستان سریال و فضای درون ان از خیالات نویسنده اش می آید اما در فیلم خبرهایی که این گروه با درگیر اند واقعی هستند و با فاصله چند ماه تا چند سال اتفاق می افتد که یکی از نقاط جذابش است . جف دانیلز قطعا ستاره بی همتای این سریال است و ستون اصلی آن که به قدری در نقش خوب ظاهر شده است و آن را با قدرت بازی کرده که جایی برای نقد ندارد جز اینکه با دیدن بازی اش از آن لذت ببریم . آرون سورکین نیاز به معرفی ندارد او یکی از برترین فیلمنامه نویسان زمانه خودش است . سبک واقعی او که به شدت تحت تاثیر دیالوگ است که تمام داستان ، کنش ها ، شوخی ها و مسیر فیلم را با جذابیت بسیار زیاد روایت میکند . شروع سریال با یک جلسه پرسش و پاسخ است که یکی از مهمانان این جلسه ویل است . دختری یک سوال از مهمانان میپرسد که آیا آمریکا بهترین کشور جهان است ؟ _ ویل : نه آمریکا بهترین کشور جهان نیست .

این سوالی است که شاید بعد از پایان سریال ذهنمون را درگیر این سریال درام سیاسی میکند .

آیا واقعا آمریکا بهترین کشور جهان است ؟